İşletme Numarası
Kategoriler
Yetkili
Adres
İlçe / Şehir
Google Maps
Telefon
Web Site
Metin İçi Link
Öne Çıkanlarda
Ana Ekran Slider
Yayınlama Durumu
Hellenistik Dönem’de Olba Krallığı’nın merkezi ve önemli bir ticaret şehridir. Olba aynı zamanda önemli bir dinsel merkez olmuştur. Özellikle Hıristiyanlık döneminde bu durum yazılı kaynaklar dışında dinsel mimari kalıntılarda da kendini göstermektedir. Bunlar Olba akropolisinin batısında bulunan büyük kilise kalıntısı, akropolis üzerinde yer alan bir çok küçük kilise kalıntıları ve su kemerinin bulunduğu akropolisin doğusundaki vadide geniş bir alana yayılan manastır kalıntıları sayılabilir. Olba piskoposluk merkezi olarak Erken Hıristiyanlık Dönemi'nde önemini sürdürmüştür. Bu dönemde Olba ve hemen yakınındaki Diokaesareia ayrı ayrı piskoposluk merkezleri olmuşlardır. Olba piskoposluğuda, Isauria’nın başpiskoposluk merkezi olan Seleukeia’nın alt birimi olarak diğer Isauria ve Kilikia piskoposlukları Diocaesereia, Kelenderis, Claudiopolis ile öteki piskoposluklar gibi 10. yüzyılın başından 7. yüzyıla kadar Antiokheia patrikhanesine bağlı olmuştur. Olba’da bulunan, Septimus Severus zamanında yaptırılmış olan çeşme binasının yanı sıra diğer bir önemli eser ise nekropolün bulunduğu vadi üzerinde kurulmuş, 150 metre uzunluğunda, 25 metre yüksekliğindeki iki katlı su kemeridir. Bu su kemerinin korunması ve çevrenin gözetlenmesi için kuleler inşa edilmiş olması yapının önemini göstermektedir. MS 199 Septimus Severus dönemine tarihlenen su kemerinin üzerindeki yazıtta “Olbalılar’ın Kenti” yazmaktadır. Antik çeşme ile aynı dönemde yapılmış olan bu kemerler Bizans İmparatoru II.Justinus yönetimi sırasında (566) onarım görmüştür. Çeşmenin yanında bulunan tiyatro binasından bazı oturma basamakları ile sahnenin bir bölümü günümüze dek kalmıştır. Nekropol alanında ise farklı mezar tipleri yer almaktadır. Bir tepenin üzerinde kurulmuş bulunan antik şehirdeki diğer kalıntılar arasında evlerde bulunmaktadır. Helenistik, Roma ve Erken Bizans Dönemleri’nde iskan görmüştür. Kaynak: Mersin İl Kültür ve Turizm Müdürlüğü arşivi.
In the Hellenistic Period, it was the center of the Olba Kingdom and an important trade city. Olba was also a significant religious center. This is evident not only from written sources but also from religious architectural remains, especially during the Christian period. These include the large church ruins west of the Olba acropolis, several small church ruins on the acropolis, and the extensive monastery ruins in the valley to the east of the acropolis where the aqueduct is located. Olba continued to be an important episcopal center during the Early Christian Period. During this period, Olba and the nearby Diokaesareia were separate episcopal centers. Olba's bishopric, as a subunit of the metropolitan center of Isauria, Seleukeia, was connected to the Antiochian patriarchy along with other Isaurian and Cilician bishoprics such as Diocaesareia, Kelenderis, Claudiopolis, and others from the beginning of the 10th century to the 7th century. In addition to the fountain building constructed during the time of Septimus Severus, another significant structure in Olba is the two-story aqueduct, 150 meters long and 25 meters high, built over the valley where the necropolis is located. The towers built for the preservation and surveillance of the aqueduct indicate the importance of the structure. The inscription on the aqueduct, dated to the reign of Septimus Severus in AD 199, states "The City of the Olbians." These aqueducts, built in the same period as the ancient fountain, were repaired during the reign of the Byzantine Emperor Justin II (566). Some seating steps and a part of the stage of the theater building next to the fountain have survived to this day. In the necropolis area, there are different types of graves. Among the other remnants in the ancient city built on a hill are residential buildings. It was inhabited during the Hellenistic, Roman, and Early Byzantine Periods. Source: Mersin Provincial Directorate of Culture and Tourism archives.
В эллинистический период это был центр царства Ольба и важный торговый город. Ольба также была значительным религиозным центром. Это очевидно не только из письменных источников, но и из религиозных архитектурных остатков, особенно в христианский период. К ним относятся большие руины церкви к западу от акрополя Ольбы, несколько небольших руин церквей на акрополе и обширные руины монастыря в долине к востоку от акрополя, где находится акведук. Ольба продолжала быть важным епископальным центром в раннехристианский период. В этот период Ольба и ближайшая Диоцезарея были отдельными епископскими центрами. Епископство Ольбы, как подведомственная единица митрополии Исаурии, Селевкии, было связано с антиохийским патриархатом вместе с другими епископствами Исаурии и Киликии, такими как Диоцезарея, Келендерис, Клавдиополь и другие с начала X века до VII века. Кроме здания фонтана, построенного во времена Септима Севера, еще одной значительной постройкой в Ольбе является двухэтажный акведук длиной 150 метров и высотой 25 метров, построенный над долиной, где находится некрополь. Башни, построенные для сохранения и наблюдения за акведуком, указывают на важность этой структуры. Надпись на акведуке, датируемая правлением Септима Севера в 199 г. н.э., гласит "Город Ольбийцев". Эти акведуки, построенные в тот же период, что и древний фонтан, были отремонтированы во время правления византийского императора Юстина II (566 г.). Некоторые сидячие ступени и часть сцены здания театра рядом с фонтаном сохранились до наших дней. В районе некрополя есть различные типы захоронений. Среди других остатков в древнем городе, построенном на холме, находятся жилые здания. Город был заселен в эллинистический, римский и ранневизантийский периоды. Источник: архив Управления культуры и туризма провинции Мерсин.


