Numarası
Yazarı
ilçe/Şehir
Tarihi ve Saat
Adres
İlgili Link
Eklenme Tarihi
Yayınlanma Durumu
Mançalı Adam I. Perde 16'ncı yüzyılın sonları. Başarısız yazar-asker-aktör ve vergi tahsildarı Miguel de Cervantes, İspanyol Engizisyonu tarafından uşağı ile birlikte zindana atılmıştır. Vergisini ödeyemeyen bir manastıra karşı çıkmakla suçlanmaktadırlar. Burada mahkumlar sahte bir duruşma tertipler. Cervantes buna razı olur, ancak mahkumların alelacele yakmak istediği o çok değerli el yazması metinlerini vermek istemez. Buna karşılık bir savunma önerisinde bulunur: Bu savunma, kendisinin ve tüm mahkumların rol alacağı bir oyun olacaktır. Cervantes, kısa bir süre içinde şövalyelikle ilgili çok fazla kitap okumuş, adaletsizlik üzerine aşırı düşünmekten çıldırmış ve gezgin bir şövalye olarak hayatını sürdürmeye karar vermiş yaşlı bir beyefendi olan Alonso Quijana’nın hikayesini anlatmaya başlar. Quijana kendisine Mançalı Don Kişot ismini takar ve uşağı Sancho Panza ile birlikte maceralara atılmak üzere yola çıkar. Don Kişot, kendisinin en ölümcül düşmanı olan “Büyücü” lakaplı sihirbaz tarafından her an saldırıya uğrama tehlikesi altında olduklarını belirterek Sancho Panza’yı uyarır. Birlikte hana gelirler ve burada Don Kişot’un gözü Aldonza’ya ilişir; onun ömür boyu bağlılık yemini ettiği Dulcinea olduğuna inanır. Aldonza ise Don Kişot'un kendisine tuhaf ve rahatsız edici bir kibarlıkla yaklaşmasından hoşlanmaz. Don Kişot birden kafasının tıraşlı kısmını güneşten korumak amacıyla başına çanak geçiren berberi gösterir. Ardından kılıcını ona doğru yönelterek berberin başından çanağı alır. Çünkü çanağı, Mambrino’nun mucizevi Altın Tolga’sı olarak görmektedir ve ona sahip olmak kendisini yenilmez yapacaktır. Rahip ve Dr. Carrasco ona gerçeği anlatmaya çalışsa da ikna etmeyi başaramaz. Daha sonra Pedro, kendisini çok beklettiği gerekçesiyle Aldonza'ya tokat atmak ister. Don Kişot, Pedro’yu engeller ve tüm katırcılara meydan okur. Don Kişot’un dövüş becerisi hiç yoktur, ancak biraz şans, biraz kararlılık ve biraz da Aldonza ile Sancho’nun yardımlarıyla katırcıları yenilgiye uğratır. II. Perde Kavganın gürültüsü Hancı'yı uyandırır. Hancı, kibarca Don Kişot’tan orayı terk etmesini ister. Don Kişot verdiği rahatsızlıktan dolayı hancıdan özür diler ve Hancı'nın kendisini şövalye yapacağına dair verdiği sözü ona hatırlatır. Hancı sözünü tutar. Don Kişot katırcıların yaralarının sarılmasını ister. Don Kişot'un hala 'Dulcinea' diye hitap ettiği Aldonza buna çok şaşırır. Don Kişot ona, şövalyelik kurallarına göre yenilgiye uğramış bir düşmana yardım edilmesi gerektiğini anlatır. Bunun üzerine Aldonza bu görevi üstlenir. Don Kişot ile Sancho handan ayrılır ve yolda Mağribî adı verilen bir çingene çetesiyle karşılaşır. Çingeneler, Don Kişot’un saflığından faydalanıp ikilinin her şeyini çalarlar. İkili mecburen hana geri döner. Hancı ilk başta onları içeri almak istemese de, sonunda onlara acıyarak içeri alır. Aniden bir başka şövalye ortaya çıkar; Don Kişot’un ölümcül düşmanı “Büyücü”dür gelen. Bu sefer “Aynalar Şövalyesi” kılığındadır. Aldonza’ya hakaretler yağdırır. Bunu üzerine Don Kişot ona meydan okur. Aynalar Şövalyesi ve onun maiyetindekiler, üstünde aynalar bulunan büyük kalkanlar taşımaktadır ve onları Don Kişot’a doğru tuttuklarında güneşin göz kamaştırıcı ışığı onun gözünü alır. Aynalar Şövalyesi, Don Kişot'u kendisini dünyanın onu gördüğü şekliyle görmeye zorlar: Yani çılgın bir budala olarak. Don Kişot yere yığılır. Aynalar Şövalyesi miğferini çıkarır ve gerçek kimliğini gösterir. O aslında Dr. Carrasco’dur. Alonso Quijana, yatak odasında komaya girmiş bir halde yatmaktadır. Antonia, Sancho, kahya kadın, rahip ve Carrasco yanı başındadır. Quijana, ölmek üzere olduğunun bilincindedir ve rahipten vasiyetinin yazılması için yardım ister. Quijana, vasiyetini yazdırmaya başladığı sırada, Aldonza içeri girer. Alonso Quijana onun kim olduğunu hatırlayamaz. Bunun üzerine Aldonza ona Dulcinea'nın şarkısını mırıldanır. Quijana, birden her şeyi hatırlar ve yatağından kalkar. Hemen zırhını ve kılıcını ister, yeniden yola koyulacaktır. Ancak artık çok geçtir; şarkının ortasında inleyerek yere yıkılır ve ölür. Sancho, Aldonza'ya ismiyle hitap edince, Aldonza bundan sonra kendisine Dulcinea denilmesini ister. Engizisyon, Cervantes’i duruşmaya götürmek için gelir. Cervantes’in metninden oldukça etkilenen mahkumlar onu suçsuz bulurlar ve el yazması metnini geri verirler. Etkinlik Türü Müzikal
Man of La Mancha – The Musical Act I Late 16th century. Miguel de Cervantes, an unsuccessful writer, soldier, actor, and tax collector, is thrown into prison by the Spanish Inquisition along with his servant. They are accused of opposing a monastery that failed to pay its taxes. In prison, the other inmates stage a mock trial. Cervantes agrees, but refuses to hand over his precious manuscript, which the prisoners want to burn. Instead, he proposes a defense—in the form of a play in which all the prisoners will act. Cervantes begins telling the story of Alonso Quijana, an old gentleman who, after reading too many chivalric novels and obsessing over injustice, goes mad and decides to live as a knight-errant. He renames himself Don Quixote of La Mancha and sets out on adventures with his loyal squire Sancho Panza. Quixote warns Sancho that they are constantly under threat from his mortal enemy, the evil enchanter known as "The Sorcerer." They arrive at an inn, where Don Quixote sees Aldonza, whom he believes to be his lady love, Dulcinea, to whom he vows eternal devotion. Aldonza is puzzled and disturbed by his strange, chivalrous behavior. Don Quixote mistakes a barber’s shaving basin for the magical Golden Helmet of Mambrino, believing it will make him invincible. He takes it from the barber at swordpoint. A priest and Dr. Carrasco try to convince him of the truth, but fail. Later, Pedro tries to slap Aldonza for making him wait. Don Quixote intervenes and challenges all the muleteers. Though he has no real combat skill, a mix of luck, determination, and help from Aldonza and Sancho allows him to defeat them. Act II The commotion awakens the innkeeper, who politely asks Don Quixote to leave. Don Quixote apologizes and reminds him of the promise to knight him. The innkeeper honors his word. Don Quixote insists on tending to the injured muleteers. Surprised, Aldonza agrees to help. Don Quixote explains that a defeated enemy should be aided, according to the code of chivalry. As Don Quixote and Sancho travel again, they are ambushed by a group of gypsies known as the Moors, who trick them and steal everything they have. They return to the inn, where the innkeeper, after some hesitation, lets them in out of pity. Suddenly, a new knight appears—Don Quixote's arch-nemesis, "The Sorcerer," now disguised as the Knight of the Mirrors. He insults Aldonza, prompting Don Quixote to challenge him. The knight and his men carry shields covered in mirrors that reflect the blinding sunlight into Don Quixote’s eyes. He is forced to see himself as the world sees him: a mad fool. He collapses. The Knight of the Mirrors removes his helmet—he is Dr. Carrasco. Back in the real world, Alonso Quijana lies dying in bed, surrounded by Antonia, Sancho, the housekeeper, a priest, and Carrasco. Aware of his approaching death, he asks the priest to help him write his will. As he begins, Aldonza enters. Quijana does not recognize her. She softly sings Dulcinea’s song. Slowly, he remembers everything, rises, and asks for his armor and sword. He’s ready to ride again—but it’s too late. He collapses mid-song and dies. Sancho calls Aldonza by her name, but she insists from now on she is Dulcinea. The Inquisition arrives to take Cervantes to trial. Moved by his story, the prisoners declare him innocent and return his manuscript. Genre: Musical
Человек из Ла-Манчи – Мюзикл Акт I Конец XVI века. Мигель де Сервантес — неудачливый писатель, солдат, актёр и сборщик налогов — вместе со своим слугой заключён в тюрьму Испанской инквизицией. Их обвиняют в противостоянии монастырю, не заплатившему налоги. В тюрьме заключённые устраивают шуточный суд. Сервантес соглашается, но отказывается отдать им своё драгоценное рукописное произведение, которое они собираются сжечь. Вместо этого он предлагает защиту в виде спектакля, в котором примут участие все заключённые. Сервантес рассказывает историю Алонсо Киханы, пожилого джентльмена, который, перечитав рыцарские романы и размышляя о несправедливости, сходит с ума и решает стать странствующим рыцарем. Он даёт себе имя Дон Кихот из Ла-Манчи и отправляется в путь со своим верным оруженосцем Санчо Пансой. Кихот предупреждает Санчо о своём заклятом враге — чародее по прозвищу «Колдун». В трактире Дон Кихот встречает Альдонсу, которую считает своей дамой сердца Дульсинеей и клянётся ей в вечной верности. Альдонса смущена и не понимает его странного благородного поведения. Дон Кихот принимает тазик цирюльника за золотой шлем Мамбрино и отбирает его под угрозой меча, веря, что это сделает его непобедимым. Священник и доктор Карраско пытаются вразумить его, но безуспешно. Позже Педро пытается ударить Альдонсу. Дон Кихот вступается за неё и вызывает на бой всех мулетчиков. Хотя он не умеет сражаться, немного удачи, решимость и помощь Альдонсы и Санчо помогают ему победить. Акт II Шум пробуждает трактирщика, который вежливо просит Дон Кихота покинуть заведение. Тот извиняется и напоминает, что тот обещал посвятить его в рыцари. Хозяин сдерживает слово. Дон Кихот хочет, чтобы раненым мулетчикам оказали помощь. Альдонса, удивлённая тем, что он всё ещё называет её Дульсинеей, соглашается. Кихот объясняет, что по рыцарскому кодексу побеждённым врагам надо помогать. Во время странствий Кихот и Санчо сталкиваются с цыганской бандой — Маврами, которые обманывают их и крадут всё, что у них есть. Они возвращаются в трактир, и хозяин после колебаний пускает их внутрь. Вдруг появляется новый рыцарь — враг Дон Кихота, Колдун, в образе Рыцаря Зеркал. Он оскорбляет Альдонсу, и Кихот вызывает его на бой. Рыцарь и его спутники поднимают щиты, покрытые зеркалами. Солнечные блики ослепляют Дон Кихота и заставляют его увидеть себя глазами мира — как сумасшедшего. Он падает. Рыцарь снимает шлем — это доктор Карраско. Алонсо Кихана умирает в своей спальне. Рядом: Антония, Санчо, экономка, священник и Карраско. Он просит священника помочь ему составить завещание. В этот момент входит Альдонса, но Кихана её не узнаёт. Она начинает напевать песню Дульсинеи. Постепенно он всё вспоминает, встаёт с кровати и требует доспехи и меч, желая снова отправиться в путь. Но уже слишком поздно — он умирает на середине песни. Санчо называет Альдонсу по имени, но она отвечает, что теперь она — Дульсинея. Инквизиция приходит, чтобы сопроводить Сервантеса на суд. Заключённые, тронутые его историей, признают его невиновным и возвращают рукопись. Жанр: Мюзикл
